سیاست، ابزارِ گسترش حوزه‌ی نفوذ است. این نفوذ یا در جهت خدمت (نفعِ عمومی) است یا در جهت منفعت (نفعِ شخصی)؛ یا در چارچوب اخلاق و رعایت موازین حقوقی است یا غیراخلاقی بوده و با نقضِ حقوق بشر همراه است. در هر صورت، سیاست‌مدارانِ ذی‌منصب می‌کوشند تا به آخرین پلّه‌ی قدرت برسند. این چشم‌انداز، آرزویی پاک اما تدبیری پوک است. هر ذی‌منصبی همچون فوّاره‌ی آب، اوجی دارد. آنکه اوج خود را شناخت و عرصه را در اوج ترک نمود، نامش در تاریخ، جاودان و ماندگار می‌ماند و آنکه حرص داد و زیاده‌خواهی کرد و چنگ و دندانِ بقا و توسعه‌طلبی بر کُرسی قدرت کشید، آغار افولش را باید به تماشا نشست.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل